-
1 zuwehen
zú|wehen sw.V. hb tr.V. 1. засипва, навява (следи); 2. вее, повява (auf jmdn./etw. (Akk) към някого, нещо); der Schnee hat die Spuren zugeweht снегът затрупа следите; sich (Dat) mit der Zeitung Kühlung zuwehen разхлаждам се, повявайки си с вестник.
См. также в других словарях:
fächeln — fạ̈|cheln 〈V. tr.; hat〉 jmdn. fächeln jmdm. mit dem Fächer o. Ä. (kühlende) Luft zuwehen [zu frühnhd. fechel „Fächer“; → Fächer] * * * fạ̈|cheln <sw. V.; hat [zu ↑ fachen]: 1. (geh.) a) in sanfter Bewegung wehen: es fächelte eine leichte… … Universal-Lexikon